رواية تمارا الفصل الثاني والعشرون 22 بقلم منال عباس
تمارا: ادخل...يدخل قاسم وفى يديه فايل من الأوراق.....
قاسم: اتفضلى حبيبتى...
تمارا: ايه دا...
قاسم: تعالى نحاول نقرأ سوا...دا حرف ايه تمارا وهى تحاول الاستهجاء ت ت م ااارا وبفرحه دا اسمى..صح ومن فرحتها احتضنت قاسم
ليلف قاسم أحد يديه حولها ويحتضنها هو الآخر بشوق
قاسم بحب : صح يا روح قلب واتفضلى دى شهادة الميلاد بتاعتك ودى البطاقه الشخصيه....وبكدا مفيش مانع أننا نتزوج..ثم يقترب من شفتيها ليسرق قبله سريعه
قاسم: عندك حق....فكرتينى عايز اجهز ملابس لبابا
تمارا: طيب جهزها على ما انزل تحت اطمن على جدووو...نزلت تمارا الى الاسفل..لتجد جدها بالصالون..
تمارا: صباح الخير يا جدو
شاكر: صباح الورد على احلى ورده فى عائلة النجار
شاكر: الحقيقه زعلان علشان حسين...حسين طيب ومايستحقش كل اللى بيحصل معاه دا
تمارا: تقصد علشان مرض شمس...ربنا يشفيها ويعوضهم بطفل تانى...
شاكر: انتى طيبه اوووى يا تمارا...شمس دى شيطان فى صورة إنسان....نجلاء قبضوا عليها وبعد الاستجواب...عرفوا أنها هى ولؤى وراء كل حاجه...وهى اللى دبرت من البدايه وهى برضو اللى وقفت الكاميرات...وأمرت بتهريب نجلاء.وهى اللى رشت أحد الحرس هنا اللى ساعد فى تهريب نجلاء..
شاكر: لا يا تمارا...انا عرفت الكلام دا من امبارح
وبعت رجاله من عندى تسال وعرفت انها للاسف كانت ديما بتروح للؤى دا فى شقته...
تمارا: استغفر الله العظيم...الكلام دا صعب اوووى
شاكر: علشان كدا انا مضايق...وخايف على حسين من الصدم#مه لو عرف كل دا...
شاكر: مش عارف دا هيكون صح ولا غلط
تمارا: على الأقل دلوقتى يا جدو...وربنا يعديها على خير...بقلم منال عباس
شاكر: يارب....
تمارا: شوف يا جدو قاسم عمل ليا ايه
شاكر: الله اسمك منور فى شهادة الميلاد
تمارا: ربنا يخليك يا جدو..هروح اخلى الدادة تحضر الفطار ونفطر سوا
قاسم: صباح الخير يا جدوو
شاكر: صباح الخير يا حبيبي..
قاسم: اومال فين تمارا...بقلم منال عباس
شاكر: مع الدادة بيحضروا الفطار..بقولك ايه يا قاسم...الأرض اللى فى وسط البلد..خلاص انا كلمت المهندسين بتوعنا هيبدوا برسم التصاميم
بتاع المطعم لتمارا...عايزين تبقي مفاجأة حلوة ل تمارا فى عيد ميلادها
شاكر: مش كتير على تمارا..دى اقل حاجه علشان اعوضها اللى فاتها
تمارا من بعيد: يلا يا جدو يلا يا قاسم الفطار جاهز
عند سارة
تستيقظ سارة على صوت هاتفها
سارة بنعاس: الوو
صقر: صباح الخير حبيبتى
سارة: صباح الخير حبيبي
صقر: هه قولى دا تانى
سارة: صباح الخير
صقر: لاأ مش دى اللى بعدها
ساره بكسوف: صباح الخير يا حبيبي
صقر: احلى صباح..قلبي يا ناس...وحشتينى
سارة: صاحى بدرى ليه..
صقر: انا فى الشركه..للاسف حصل ظروف مش كويسه عند صقر وكلمنى..أن شمس زوجه اونكل حسين هتعمل عمليه النهاردة..ومش هيعرف يجى الشغل..النهارده
سارة: يا ساتر يارب...ضرورى نروح نزورهم
صقر: اكيد حبيبتى..هخلص الشغل وافوت عليكم اخدك نروح ليهم المستشفى...
سارة: أن شاء الله فى انتظارك...
صقر: خلى بالك من نفسك...
سارة: وانت كمان بقلم منال عباس
عند لؤى
