رواية ملاكي الجزء الثاني 2 كامل بقلم رنا شريف
فهد: سلام
آدم: وبعدين
مالك: كلم سيف وخليه ياخد باله كويس
فهد: لأ أنا هروح أنا
مالك: مينفعش، ممكن يعرف انك عارف، خلى سيف يسيبه معاها يتكلموا بس يراقبهم من بعيد
آدم: بتفكر فى ايه، هو انت شاكك في ملاك ؟
مالك: مش عارف، بس عشان لو حصل حاجه يكون موجود
فهد كلم سيف
سعيد بيتكلم فى الفون
سعيد بزهق: يعنى عايزة ايه دلوقتي ؟
امينه بعصبيه: عايزة اقابل الباشا الكبير
سعيد بسخريه: وانتى تعرفي هو مين ؟
امينه: لأ، بس خلينا نعرفه، انا زهقت، اسمع أنا عايزة نصيبى من العملية الاخيره دى
سعيد: هبلغ الباشا واقولك
امينه بتحذير: اسمع، فهمه انه لو مبعتليش نصيبى، هبلغ عنكم كلكم
امينه: سميه زى ما تسميه، سلام
سعيد بعد ما قفل سمع الباب بيخبط وكان أحمد
سعيد بلهفه: ها عملت ايه ؟
احمد: ملوش أى أثر
سعيد بغضب: يعنى ايه، انا قولت يكون عندى
أحمد: متقلقش يا باشا، هدور تانى
سعيد: غور من وشى
أحمد مشى وسعيد طلب واحد من الحرس وجه
الحارس: أوامرك يا باشا
فى مصر ( فى المستشفى )
ملاك وسيف كانوا قدام العنايه وكان فى ممرضه عند سلمى وسالت قاسم رايح ناحيتهم وأجريت عليه حضنته
قاسم: عامله ايه يا حبيبتي ؟
ملاك: الحمد لله يا بابا
قاسم: مالك انتى معيطه ليه ؟
ملاك: ولا حاجه يا بابا انت بس كنت واحشنى ومش بتسأل
قاسم: غصب عنى يا حبيبتي اتلهيت فى الشغل
الممرضه طلعت
سيف: طمنينا هي كويسه؟
الممرضه: فى تحسن وإن شاء الله هتفوق ع الصبح وننقلها اوضه عاديه
سيف: متشكر أوى
الممرضه مشيت وسيف بص ل قاسم بغل و
سيف: ملاك ادخلى الاوضه دى وانا هنزل تحت اشوف الحسابات واجى
ملاك: تمام
