رواية حنين واحمد الفصل السادس عشر 16 بقلم هايدي احمد
انت في الصفحة 1 من صفحتين
دخلت راقص.ه ترتدى بدلة رق.ص وبدأت بتأدية فقرتها وسط صد@مة حنين
حنين: احمد هى دى رقا.صه بجد
احمد بضحك: انتى لسه بتستوعبى ولا ايه
حنين بضيق:انت بتضحك على ايه ثم اياك تبص عليها
احمد: انتى عبيطه ولا ايه وابصلها ليه ان شاء الله
حنين مسكت ايده:طب بصلى وركز معايا هنا انا مش فاهمه ازاى يجيبوا هنا رقا.صه وللسياح كمان
حنين:اه وانت عرفت منين بقى بتروح تشوفهم من ورايا ولا ايه
احمد:بطلى ظن السوء ده بقى ده انا غلباان
حنين:يا عينى غلبان اوى
استمرت الرقصه بأغنية شعبيه وسط تفاعل الناس مع الرا.قصه وتضايق حنين وشعورها بالخجل من هيئتها والملابس التى ترق.ص بها
حنين بصدم#مه:لا والله ما تقوم معاها بالمره ولا اجبهالك لهنا..انا قايمه انام
احمد:طب استنى بس..حنين
سابته وقامت وهى متضايقه ومش طايقه نفسها وراحت اوضتهم لاحظت تليفونها وفتحته لقيت حماتها وهنا متصلين
فتحت هنا: اخيرا فتحتى ياختى ايه لحقتى نسيتينا
حنين ضحكت: لا ياختى فاكراكم وبعدين مش من يوم يعنى
هنا: اه بحسب مش معقوله من يوم هتنسينا ها قوليلى الجو عامل ايه عندك قوليلى كل حاجه
حكت حنين لهنا عملوا ايه من اول ما وصلوا لعند دلوقتى وعن موضوع الرقا.صه وانها زعلت من احمد
حنين: انا..لا ارق.صله ليه
هنا بصدم#مه: ليه..عشان جوزك طبعا يعنى عايزه تفهمينى انك مش رق.صتى خالص ولا حتى فى شهر العسل
حنين: لا طبعا وبعدين انا مبعرفش ارق.ص اصلا
هنا: كمان.. مهو من حقه الصراحه
حنين: نعم من حقه ازاى يعنى ليه مش ماليه عينه ولا ايه
حنين: يحترم نفسه ياختى ها ثم انا مبحبش قلة الادب دى
هنا: انتى بتر.قصى لحد غريب ده جوزك خلى الاحترام ينفعك ياختى..يابنتى ما تسمعى بقولك ايه
حنين: لاا الله يخليكى انا المره الى فاات سمعت كلام امك وكان هيتعمل منى شاورما الله اعلم هيتعمل منى انهى اكله النهارده وكله هيبقى من وراكى
حنين بضيق:هو ياختى لسه قاعد حتى مكلفش خاطره يجى ورايا
هنا:يبقى زمانه جاى قومى بسرعه واسمعى هقولك ايه وابقى اشكرينى بعدين مش هتخسرى حاجه
