رواية جنون الحب الفصل الثالث والعشرون 23 بقلم يارا عبد العزيز
ادم: تمام
بعد نصف ساعة كان وصل ادهم المستشفى فارس حكاله كل اللى حصل
ادهم: كدا لازم نخليه يعترف احنا للاسف مفيش معانا اى دليل ضده
فارس: طب ازاى دا استحالة يقول حاجه انا عارفه كويس
ادم بتفكير: هو فيه حل واحد
فارس: اللى هو
ادم بخوف شديد وهو بيبلع ريقه: لا خلاص فكك
فارس بعصبية: افكنى ايه ما تقول يبنى ايه هو
فارس: لا قول وانا ايه اللي يعصبني
ادم وهو بيحاول يستجمع قوته: مدام حور هى الوحيدة اللى هتخليه
فارس بعصبية مفرطة ومقاطعة: نعاااام انت بتقول ايه
ادم: طب سبنى اكمل طيب
فارس: انا عارف انت هتقول ايه انسى ومتخليناش نخسر بعض يا آدم
ادهم: لو هيخليه يعترف ايه اللى فيها يا دكتور فارس
ادم: فارس فكر كويس دا الحل الوحيد مدام حور هى الوحيدة اللى تقدر تخليه يعترف لانه بيحبها
فارس وهو بيقوم من على مكتبه وبيتكلم بعصبية مفرطة
: لا دا انت زودتها اوى ما تحاسب على كلامك يا بنى
ادم: يلهوى هنفضل كل شوية بقى تتدققلى على كل كلمة دا الحل الوحيد فكر كويس حق مراتك وحقك يا فارس
ادهم: يا دكتور فارس احنا كمان مش هنسيب المدام وهنكون معاها لحظة بلحظة متخافش عليها
فى المساء فارس راح لحور اوضتها عشان يبلغها
فارس بحب وهو بيبص عليها: هى نايمة من امتى
عزة بضيق: عايز ايه يا فارس
فارس: مرات عمي هو انتى بتتكلمى معايا كدا ليه ليه مش عايزة تحطى نفسك مكاني
عزة بعصبية: كله الا حور يا فارس ايه عايزنى اسقفلك وانت بتأ'ذى بنتى واقولك برڤوا كمل
عزة صعب عليها حالة فارس: انت جاى عايز ايه دلوقتي
فارس: كنت عايزاها فى موضوع بس بما انها نايمة هستنى للصبح
