رواية بنت الصعيد الفصل الرابع والعشرون 24 بقلم رودينا احمد
انت في الصفحة 1 من صفحتين
باليل فى بيت حمزه كانوا متجماعين على سفره الطعام ومعاهم عز
عز/يعم بقولك بحبها اقنعك ازاى اننا نروح دلوقتى نطلب ايديها من ابوها
حمزه/بطل زن ياض وخلينى اعرف اكل
عز/معرفتش هنروح امتى نطلب ايديها
حمزه/الاسبوع الجاي اخرس بقا
عز/لا بكره وانت بكره معندكش حاجه وفاضى
حمزه /لا يعنى لا
وصابحه قاعده هلكانه ضحك عليهم
عز بصلها بحده وقالها/اضحكى ياختى اضحكى مانتى مطمنه خلاص ومعاكى حبيبك
صابحه/اسكت ياض يا اهبل انت
عز/انا ماشى كتكوا نيله عيال عرر
ومشى يحسبن عليهم
صابحه/والله عبيط وحركاته ولا عيل صغير الله يكون فى عون الى هتتجوزه
صابحه/انا هعمل شاى تشرب معايا
حمزه/ياريت والله اعسل ويبقا بنعناع
صابحه بضحك/كده هو عداك رسمى فل عليك
رمى فيها الشبشب
حمزه/خشى يابت اعملى الشاى
ودخلت المطبخ وهى بتضحك
حمزه/عايش مع شويه مجانين والله بس مقدرش استغنى عنهم
وضحك ودخل الجنينه وصابحه جت وقعدوا يتكلموا وعدى الليل عليهم بسلام
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
راح حمزه شركته ودخل بهيبه
على المكتب ولقى عز قاعد
حمزه/عايز اى يلا
عز/عايزك تيجى معايا وانا بطلب ايديها
عز/قول والله
حمزه/انجز بقا بدل ما احلف واقول مش رايح
عز/لا خلاص يالا
ووصلوا عند بيت توليب فى منطقه شعبيه ونزلوا وطلعوا البيت
ابو توليب/اتفضلوا ياولاد
ودخل حمزه وعز
عز/احنا كنا جاين نكتب كتابى انا وتوليب ياعمى
ابو توليب بصدم#مه/انت بتقول اى يبنى
حمزه نغز عز فى رجله وصحح كلامه
حمزه/يعمى هو يقصد انه عايز يطلب ايد الانسه توليب بس هو محرج شويتين بس
ابو توليب/طب يبنى انا معنديش مشكله بس ناخد رأى العروسه